اثر عصاره ی آبی تخم شوید و آتروواستاتین بر روی گونه های کاندیدا در مقایسه با فلوکونازول

مقدمه: کاندیدیازیس یکی از مهم ترین و شایع ترین عفونت های قارچی فرصت طلب در انسان است که به وسیله ی برخی گونه های candida، به ویژه albicans، ایجاد می شود. در سال های اخیر، گزارش های متعددی از شکست درمان مبتلایان به اشکال بالینی متفاوت کاندیدیازیس ارایه شده است. با توجه به مطالعات انجام شده، استاتین ها علاوه بر کاهش چربی خون، خاصیت ضد قارچی نیز دارند. همچنین، تخم شوید نیز دارای خاصیت ضدقارچی است و چربی خون را هم کاهش می دهد. هدف از این تحقیق، مطالعه ی تأثیر آتروواستاتین و عصاره ی آبی تخم شوید بر ایزوله های بالینی شناسایی شده ی candida در مقایسه با فلوکونازول و در نهایت، مقایسه ی تأثیر ضد candida این داروها با یکدیگر بود. روش ها: در این مطالعه، از 10 ایزوله ی شناسایی شده از candida استفاده شد. با استفاده از روش میکرودایلوشن، رقت های مختلف از فلوکونازول، آتروواستاتین و عصاره ی آبی تخم شوید تهیه شد و حداقل غلظت مهار کنندگی ( minimum inhibitory concentration یا mic) و حداقل غلظت کشندگی (minimum fungicidal concentration یا mfc) هر یک از گونه ها ثبت و مقایسه گردید. یافته ها: از 10 ایزوله ی مورد مطالعه، 50 درصد (candida albicans کد 8 و 10، candida parapsilosis کد 9، candida krusei کد 6 و candida kefyr کد 1) نسبت به فلوکونازول حساس، 30 درصد ایزوله ها (candida glabrata کد 2 و 7 و candida albicans کد 5) وابسته به دوز و 20 درصد ایزوله ها (candida krusei کد 3 و candida albicans کد 4) نسبت به فلوکونازول مقاوم بودند. کمترین میزان mic داروی آتروواستاتین 32 و بیشترین میزان آن 128 میکروگرم بر میلی لیتر بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آتروواستاتین دارای خاصیت ضد قارچی است که با مطالعات انجام شده در گذشته هم خوانی داشت. اما عصاره ی آبی تخم شوید روی هیچ کدام از گونه ها تأثیری نداشت. واژگان کلیدی: گونه های candida، فلوکونازول، آتروواستاتین، تخم شوید